آرتریت تمپورال به التهاب شریان‌های سر و گردن گفته میشود. در بیشتر موارد، شریان‌هایی که از شقیقه‌ها عبور می‌کنند، تحت تاثیر قرار می‌گیرند. از این رو نام این التهاب، آرتریت تمپورال است. این بیماری را با نام‌های آرتریت سلول غول پیکر (GCA)، آرتریت جمجمه، و نیز بیماری هورتون می‌شناسند. این بیماری در برخی موارد می‌تواند شریان‌های متوسط و بزرگ در بازوها، شانه‌ها و سایر قسمت‌های بدن را درگیر کند.
آرتریت تمپورال به تورم و آسیب دیدن رگ‌های خونی منجر میشود و انتقال خون به مغز و سایر قسمت‌های بدن را دشوار می‌کند. این روند می‌تواند به مشکلات جدی مانند سکته و کوری منجر شود.
از آنجایی که علائم آرتریت تمپورال با بسیاری از بیماری‌های دیگر مشترک است، تشخیص آن حتماً باید توسط
متخصص مغز و اعصاب صورت گیرد.
خوشبختانه، آزمایش‌های خاصی برای تشخیص این بیماری و رد کردن بسیاری از بیماری‌های دیگر دارای نشانه های مشابه مانند میگرن وجود دارد. آزمایش خون، معاینه فیزیکی، بیوپسی، سونوگرافی از جمله این آزمایش ها میباشد. MRI هم برای تشخیص این نوع آرتریت راهگشا است.
آرتریت تمپورال ممکن است برای هر فردی دارای نشانه‌های متفاوت باشد. با این حال در اکثر موارد شاهد علائم زیر هستیم:
این علائم در واقع به علائم polymialalgia rheumatica شناسایی می‌شوند. که در حدود نیمی از همه افراد مبتلا به آرتریت تمپورال مشاهده شده.
علت دقیق آرتریت تمپورال شناسایی نشده است. اما متخصصان بر این باورند که سلامت سیستم ایمنی بدن می‌تواند نقش مهمی داشته باشد. در موارد نادر، عفونت شدید خاص و یا مصرف دوزهای زیاد آنتیب‌یوتیک می‌تواند مسبب بروز این بیماری باشد.
عوامل بروز این بیماری عموماً عبارتند از:
به محض مشکوک شدن پزشک به وجود آرتریت تمپورال، ممکن است دوز بالایی از استروئیدها را تجویز کند. بعد از طی شدن دوره درمان، دوز پایین‌تری از استروئیدها تجویز میشود که ممکن است دوره مصرف آن چند ماه تا یک سال یا بیشتر به طول بی‌انجامد. این داروها نقش ضدالتهاب دارند و می‌توانند از ایجاد آسیب بیشتر به رگ‌های خونی جلوگیری کنند.
تداوم مصرف استروئیدها تا زمانی که پزشک دستور می‌دهد، اامی است. زیرا این دارو از بروز عوارض جدی مانند
سکته مغزی، از دست دادن قدرت بینایی و مرگ جلوگیری می‌کند. با از بین رفتن علائم، امکان کاهش دوز مصرف دارو به تدریج وجود دارد. این بیماری در بعضی از افراد برگشت ناپذیر است. اما در بعضی دیگر علائم برگشته و مصرف مجدد دارو برای آنها اامی است.
بسته به وضعیت سلامت کلی بدن و نوع استروئیدی که تجویز شده، داروهای زیر نیز ممکن است جویز شوند:
درمان آرتریت تمپورال قادر است باعث بهبود سلامت رگ‌های خونی شود. با این حال، داروهای مصرفی برای این بیماری می‌توانند مشکلاتی را به‌وجود بیاورند. خوشبختانه با رعایت نکات زیر میشود علائم این بیماری را کنترل کرده و عوارض جانبی دارو را کاهش دهید.
آرتریت تمپورال نوعی بیماری است که بر روی عروق خونی و توانایی خون برای عبور از عروق اثر می‌گذارد. ورزش برای مبارزه با بسیاری از عوارض جانبی داروهای آرتریت تمپورال یاری‌رسان است. همچنین سلامت کلی بدن را بهبود می‌بخشد.
همچنین، با رعایت رژیم غذایی سالم می توان مواد مغذی را که از طریق داروها از بدن خارج شده‌اند جبران کرد. این رژیم حتی قادر است با التهاب مبارزه کند.
با رعایت این نکات می‌توان سلامت رگ‌های خونی را با وجود آرتریت تمپورال به طور طبیعی بهبود بخشید:
به‌توصیه‌ی متخصصان انجمن قلب آمریکا، یک رژیم غذایی کلی باید بر روی موارد زیر تمرکز داشته باشد:
مصرف بیش از حد الکل قادر است بر روی سلامت قلب و رگ‌های خونی تاثیر منفی بگذارد. همچنین ممکن است با برخی از داروهای مورد استفاده برای آرتریت تمپورال، مانند
متوترکسات، leflunomide و azathioprine دارای تداخل باشد. الکل همچنین می‌تواند تراکم استخوان را کاهش دهد. کاهش تراکم استخوان یکی از اثرات جانبی استروئیدهای مورد استفاده برای درمان آرتریت تمپورال است.
سیگار کشیدن، باعث افزایش خطر ابتلا به آرتریت تمپورال میشود. با این حال بلافاصله پس از ترک سیگار، به‌سرعت سلامت رگ‌های خونی را می‌توان بازیافت.
استفاده طولانی مدت از استروئیدها می‌تواند به ایجاد ضعف در استخوان‌ها منجر شود. با رعایت رژیم غذایی غنی از مواد زیر می توان استخوان‌ها را سالم نگه داشت:
این مواد مغذی در غذاهای غنی‌شده و همچنین مواد زیر پیدا می‌شوند:
پرهیز از مصرف کافئین، الکل و نوشیدنی‌های گازدار نیز باید جدی گرفته شود. مصرف ۸۰۰ واحد ویتامین Dو ۱۲۰۰ میلی گرم مکمل کلسیم در روز توسط متخصصان کلینیک مایو برای ن ۵۰ سال به بالا پیشنهاد شده.
گلبرگ، اکیناسه، زنجبیل، نقره کلوئیدی، ویتامین D و … را بیشتر مصرف کنید. با این حال، توجه داشته باشید که برخی از گیاهان و مکمل های تقویت کننده ایمنی باعث غلظت خون شده و عروق خونی را تحت تاثیر قرار می‌دهند یا ممکن است با داروهای مصرفی تداخل داشته باشند.
التهاب همانطور که در بسیاری از مشکلات عروقی و بیماری‌های دیگر تأثیرگذار است، در آرتریت تمپورال نیز نقش مهمی را ایفا می‌کند. استراتژی های غذایی زیر توسط متخصصان برای مبارزه با التهاب پیشنهاد شده است.
مصرف مواد غذایی زیر:
محدود کردن این غذاها:
به محض تشخیص آرتریت تمپورال، باید درمان را شروع کرد. اکثر افراد پس از چند روز متوجه بهبود علائم خود می‌شوند.
سردرد ناشی از آرتریت تمپورال دارای علائم زیر است:
هم‌زمان با شروع مصرف استروئیدها، می توانید روش‌های زیر رابرای تسکین سردرد به کار بگیرید:
عوامل محرک عبارتند از:
درباره این سایت